2017 ending, beginning of a new era

Πώς παρουσιάζεις μια χρονιά, που είναι μια από τις καθοριστικότερες των τελευταίων χρόνων τόσο σε προσωπικό, δημιουργικό, αλλά και επαγγελματικό επίπεδο; Δεν ήταν η πρώτη ιδέα, αλλά αποφάσισα να το κάνω χρησιμοποιώντας τις κάρτες Tarot De Marseille, μιας και μέσα από αυτές έχω βρει έναν τρόπο θεραπείας και αναζήτησης φυσικά. Θα μπορούσα να κάνω το διάβασμα των πέντε καρτών με "τυχαία επιλογή". Αλλά, αποφάσισα η επιλογή να είναι συνειδητή. Ξεκινάω με την κάρτα του τρελού, που έχει και την ιδιαιτερότητα ότι δεν φέρει κάποιον αριθμό. Έχοντας σαν βασικές έννοιες, την έκρηξη ενέργειας και ότι όλα τα μονοπάτια είναι πιθανά μονοπάτια, που μπορεί κανείς να διασχίσει.

                            

Σαν δεύτερη κάρτα, θα επέλεγα αυτήν του κρεμασμένου. Μια βασική έννοιά της είναι ότι γυρνάς ή καλύτερα "κρεμιέσαι" ανάποδα για να δεις διαφορετικά τον κόσμο σου, τη ζωή σου. Αυτή η πρωτοβουλία σαφώς ήταν εξίσου επιδραστική, μιας και είχα νιώσει ότι δεν ανανεώνω καθόλου τον τρόπο που βλέπω κυρίως την προσωπική μου ζωή. Τις γυναίκες, που συνδέθηκα ερωτικά, αλλά και την αντίληψη μου για τις ίδιες τις ερωτικές σχέσεις. Κατά πόσο μπορούσα να συνδεθώ περισσότερο, αλλά και η συνειδητοποίηση χρήσης επαναλαμβανόμενων μοτίβων συμπεριφοράς, που με οδηγούσαν σε απομόνωση. Τέλος, ένιωσα πόσο ανίσχυρος ήμουν απέναντι στη συναισθηματική χειραγώγηση.

Μέσα στη νέα αυτή διαδικασία επέλεξα να κάνω ένα διάλειμμα, να "αποσυρθώ" (με την πιο διαλογιστική έννοια), να αρχίσω να κλείνω εκκρεμότητες χρόνων, να βοηθήσω τον εαυτό μου να βρει την ίαση, έστω και αν δεν ήταν λίγες οι συγκρούσεις (πολλές από τις οποίες εσωτερικές), που είχα να αντιμετωπίσω. Θέτοντας κάποιες βάσεις για την αλλαγή, τη μεταμόρφωση πολλών τραυμάτων, που αντί να επουλωθούν, παρέμεναν σαν ανεξιχνίαστες ανοιχτές πληγές.

Επίσης, δεν ήταν λίγες οι φορές, που τα εσωτερικά μου τέρατα, δεν ήμουν σε θέση να τα αντιμετωπίσω κατευθείαν, οπότε έπρεπε να βρω τρόπο να περιμένω, να βρω την εσωτερική μου δύναμη μέσα από καθημερινές δράσεις, που και πάλι θα άλλαζαν τον τρόπο, που σκέφτομαι και δρω. Όχι, βασισμένο όμως σε σκουριασμένους προσωπικούς μηχανισμούς, αλλά σε κάτι νέο, που μου ήταν μέχρι πολύ πρόσφατα άγνωστο.

Συνεχίζοντας, σε αυτή τη λογική, ως τρίτη κάρτα επιλέγω τον αριθμό 13 το "Ανώνυμο Άρκανο/Απόκρυφο/Αρκάνουμ" (με ενδιαφέρει η μετάφραση του βιβλίου "The Way of Tarot-Alejandro Jodorowsky and Marianne Costa", αλλά για πολλές από τις έννοιες/ερμηνείες θα χρειαζόμουν κάποια επιβεβαίωση), που ακολουθεί τον κρεμασμένο, και βασικές έννοιές της είναι η κάθαρση, η μετάλλαξη, αφήνοντας πίσω "φορεμένους" μηχανισμούς σκέψης, που δεν έχουν καμία σχέση με τις δικές σου ανάγκες και επιθυμίες.

Από την αρχή ακόμα της χρονιάς, κλείσανε συγκεκριμένα κεφάλαια της ζωής μου. Ένα αφορούσε την προσωπική μου ζωή. Δεν θα εμβαθύνω ιδιαίτερα, μιας και δεν αφορά μόνο εμένα, αποτέλεσε την αφορμή, όμως, να καταλάβω ότι οι ερωτικές μου σχέσεις είχαν μετατραπεί σε αρνητικό παράγοντα της ζωής μου, κάτι, που ήταν κυρίως δική μου ευθύνη. Με άλλα λόγια, η φετινή χρονιά έφερε σαν κάρμα, ότι απέφευγα να αντιμετωπίσω. Με βοήθησε να πάω πολύ πιο βαθιά από όσο φανταζόμουν και να έχω κάποιες ενίοτε σοκαριστικές προσωπικές αποκαλύψεις.

Όσον αφορά το δημιουργικό μέρος της ζωής μου, το 2017 υπήρξε αρκετά καθοριστικό επίσης. Η αρχή των αλλαγών έγινε στην ραδιοφωνική εκδοχή του Φάουστ. Έκλεισε η άκρως εποικοδομητική (και με πολλά προσωπικά οφέλη όσον αφορά την αντίληψή μου για τη μουσική) περίοδος των μουσικών επιλογών από τον φίλο Γιώργο Οικονόμου, και ξεκίνησε η εύρεση μουσικής ταυτότητας μέσα από προσωπικές παραγωγές. 

Παρουσιάστηκαν δύο εκπομπές με πρωτότυπο υλικό, και καθώς ετοιμάζονταν το δέκατο έκτο κεφάλαιο, αποφάσισα να υπάρξει μια ουσιαστική παύση. Για να αναζητήσω περισσότερα υλικά να διαμορφώσουν τη νέα περίοδο του Φάουστ. Σε αυτή την αναζήτηση, κάποια στιγμή μέσα στο καλοκαίρι, και με αφορμή ένα support μου σε μια συναυλία, που ποτέ δεν έγινε, μου προξενήθηκε μια ιδέα για ένα mixtape, που θα ξεκίναγε με μια διαφορετική "ανάγνωση" του ποιήματος "Πρέβεζα", του Κώστα Καρυωτάκη και της ιδέας της πόλης-φάντασμα. Η Πρέβεζα θα αποτελούσε και τον τόπο, που θα ξεδιπλώνονταν μια ερωτική σχέση του ήρωα (πρωταγωνιστή) με μια γυναίκα-φάντασμα μιας προηγούμενης σχέσης. Δουλεύοντας με αυτό τον τρόπο την ιδέα της "θεραπευτικής τέχνης". Αυτής, που δεν σε οδηγεί να "κλειστείς" περισσότερο στις εμμονές, αλλά να κολυμπήσεις βαθύτερα στον εσωτερικό σου κόσμο και να αναδυθείς πιο καθαρός, από ότι ήσουν πριν.

Δεν το κατάλαβα κατευθείαν, αλλά το συγκεκριμένο mixtape, έκλεινε τελικά και το επόμενο, τεράστιο δημιουργικό κεφάλαιο, που ονομάζονταν Chico, ένα όνομα, που χρησιμοποιούσα από το 2008 για τις μουσικές μου αναζητήσεις κυρίως σαν dj και μουσικόφιλος. Κλείνοντας, έτσι και το κεφάλαιο των εκπομπών "Soundtrac-es by Chico", και του συγκεκριμένου "residency" στο αγαπημένο μας διαδικτυακό ραδιόφωνο, Random Access Radio.

Αντίστοιχα, το όνομα, που είχα επιλέξει για τις παραγωγές μου (Rendeece), είχε συνειδητά επικρατήσει πλέον στις εκπομπές, οπότε έθετε γερές βάσεις για να αποχαιρετήσω με τον καλύτερο τρόπο το "παιδί" και να βοηθήσω τον εαυτό μου προς μια δημιουργική-καλλιτεχνική ενηλικίωση. Η ταυτότητα του Rendeece φυσικά εξελίσσεται με κάθε mixtape, μαθαίνοντας περισσότερο τα μηχανήματα, που αποτελούν αυτή τη στιγμή το set up του σπιτικού μου στούντιο.

Τελευταία δείγματα της αναζήτησης της μουσικής ταυτότητας του Rendeece, είναι το φετινό rework προηγούμενων remixes, με τον τίτλο Red City Remixes:



Το "Unfocused (The Balinese Dream)"



που μαζί με το mixtape του "Electr-I-City Live" έχουν τα περισσότερα στοιχεία για τον τρόπο που με ενδιαφέρει να φτιάχνω τη μουσική μου τώρα.



Πέρα από τη μουσική δημιουργία, μου ήταν δύσκολο να μην ακολουθήσω την αγάπη μου για το θέατρο. Για περισσότερο από ένα χρόνο, δουλεύονταν ένα πρωτότυπο θεατρικό με τον τίτλο "ΦΑΙΗ-Θ", που σταμάτησε λόγω μη ευνοϊκών συνθηκών που αφορούν τόσο κάποιες ανασφάλειες και παθογένειες του ερασιτεχνικού θεάτρου, αλλά και κόμπλεξ ανθρώπων της συγκεκριμένης επαρχιακής πόλης στην οποία ζω. Μετά από περισσότερους από έξι μήνες από όταν αποφασίστηκε το "πάγωμα", δεν είμαι τόσο αρνητικός πλέον να επανέλθουμε στη δημιουργία του. Ενώ, ταυτόχρονα, έχουμε ξεκινήσει με φίλη σκηνοθέτιδα στη Λευκάδα περίπου εβδομαδιαίες συναντήσεις, όπου θέτουμε ιδέες, που μπορεί να διαμορφώσουν τη βάση για ένα πρωτότυπο θεατρικό.

Αφήνω πάντα χώρο για μια θεατρική ενασχόληση ή/και δημιουργία. Το θέατρο έχει ομαδική φύση και βασίζεται στη συνεργασία αρκετών διαφορετικών ανθρώπων. Ενώ έχουν υπάρξει στιγμές, που ένιωσα περήφανος για το αποτέλεσμα σε αυτές τις λίγες δουλειές, που έχω κάνει, από την άλλη, δεν δημιουργήθηκε ένας τέτοιος πυρήνας για να υπάρξει η συνέχεια της συνεργασίας. Συνειδητοποιώ ότι μεγάλο μέρος οφείλεται στην δική μου ανυπομονησία να υπάρξω μέλος κάποιας ομάδας. Είναι σημαντικό να επενδύει κανείς χρόνο και ενέργεια, αλλά και να έχει την κατάλληλη ωριμότητα και υπομονή, ώστε να φτιαχτούν οι κοινοί κώδικες. Επιλέγω, για αυτό το λόγο ως τέταρτη κάρτα το Άστρο, που έχει σαν μια βασική έννοια τη δράση και το να βρει κάποιος τη θέση του στον κόσμο. Οπότε, η σοφότερη κίνηση θα ήταν να δούλευα προς αυτή την κατεύθυνση και να άφηνα περισσότερο χρόνο και χώρο, ώστε οι συνεργασίες να λειτουργήσουν σε πιο ευνοϊκές συνθήκες. Είτε συμβεί για την υλοποίηση μιας θεατρικής παράστασης είτε στη μουσική παραγωγή.

Σε αυτή τη διαδικασία, δράσης και επαναπροσδιορισμού, αποφάσισα να παρακολουθήσω ένα φεστιβάλ, που ακόμα και στον τίτλο του θέτει ένα ερώτημα. Και ήταν ιδανική συγκυρία, μιας και η έννοια της ταυτότητας ή των ερωτημάτων γύρω από την ταυτότητα ενός καλλιτέχνη, τιμάται ιδιαίτερα από το φεστιβάλ με το όνομα Le Guess Who? και λαμβάνει χώρα κάθε χρόνο στην Ουτρέχτη Ολλανδίας. Παρακολουθώντας τη δουλειά και την performance καλλιτεχνών όπως ο Fhloston Paradigm, ο William Basinski, ο Kwesi Linton Johnson, ο King Khan (δημιουργός εκτός των άλλων των Black Power Tarot υπό την επίβλεψη του Alejandro Jodorowsky) άρχισαν να συνδέονται μαγικά πολλές ιδέες στο κεφάλι μου. Μια καταπληκτική συγχρονικότητα.

Εκτός όμως της ερωτικής και δημιουργικής ζωής, ακόμα και στον επαγγελματικό τομέα υπήρξαν παρόμοιες πρωτοβουλίες. Πήρα την απόφαση να αλλάξω  τη θέση μου στο γραφείο μου. Επικεντρώθηκα σε μικρές, αλλά σημαντικές αλλαγές, που θα υποστήριζαν αυτή την αλλαγή. Μέχρι τότε άφηνα άδειο το γραφείο, που πριν καθόνταν ο πατέρας μου, αφήνοντάς το να λειτουργεί ως άλλη μια εκκρεμότητα στη ζωή μου, κυρίως για να επιβεβαιώνω την ανεπάρκειά μου ως επαγγελματίας. Η αλλαγή έγινε όπως θα ήθελα να συμβεί, και παρά το γεγονός ότι το εξωτερικό εργασιακό περιβάλλον σε στιγμές είναι αρνητικό, έχω διάθεση να διεκδικήσω να βρω πιο "θετικές πηγές" και να μην εγκλωβίζομαι στο αρνητικό στοιχείο.

Κλείνοντας, αυτή την παρουσίαση, θα αναφερθώ στην επαναφορά ζωτικής ενέργειας που ξυπνάει κατά τη διαδικασία των έντονων αυτών αλλαγών. Αλλά δεν είναι και λίγες οι φορές, που παρατηρώντας τα νεκρά μου κομμάτια να υφίστανται "αλχημική διαδικασία" και να βλέπω πόσες ψευδαισθήσεις διαμόρφωναν την καθημερινότητά μου, που αισθάνθηκα έντονη μελαγχολία και μοναξιά. Αλλά είναι μέρος αυτού του συναρπαστικού ταξιδιού.

Όσον αφορά την εξελικτική χρήση των καρτών (εννοώντας ότι κάθε κάρτα, που ακολουθεί είναι μεγαλύτερου αριθμού από την προηγούμενη), έγινε καθαρά για να "εξυπηρετήσει" τη δομή της αφήγησης. Για την ολοκλήρωση της σύνθεσης, δεν επιλέγω την κάρτα του Κόσμου, της τελευταίας της μεγάλης αρκάνας. Αλλά της αμέσως προηγούμενης, της Κρίσης, που αναφέρεται στη Νέα Συνείδηση, της Επιθυμίας, που δεν μπορείς να αντισταθείς. Σε αυτή τη φάση βρίσκομαι τώρα.

Εύχομαι από καρδιάς να έχετε ένα πολύ καλό χρόνο, το 2018 να σας βρει δυνατούς και με διάθεση για περισσότερες αναζητήσεις και νέα ουσιαστικά ξεκινήματα. Εις το επανειδείν.