Soundtrac-es @ Random Access Radio - FAUST, Episode 1, Γέννηση



Με ιδιαίτερη χαρά παρουσιάζω το νέο μου διαδικτυακό "ραδιοφωνικό" project, Soundtrac-es. Αποκλειστικότητα του διαδικτυακού ραδιοφώνου, Random Access Radio. Πρώτο εγχείρημα του Soundtrac-es είναι να παρουσιαστεί μια "ραδιοφωνική" ή καλύτερα "ηχογραφημένη" εκδοχή του δράματος του Γκαίτε, ΦΑΟΥΣΤ. Χρησιμοποιώντας αποσπάσματα του ίδιου του έργου, αλλά με μια καινούρια ιστορία καθώς και πρωτότυπα προσωπιικά κείμενα.

Παρακάτω θα διαβάσετε την ιστορία καθώς και τα αποσπάσματα του πρώτου επεισοδίου, όπως αναρτήθηκε στο mixcloud και στο Random Access Radio.

Εισαγωγή (in Rich Echo)

Βλέπω ένα γυναικείο πρόσωπο. Για να γίνω πιο συγκεκριμένος, βλέπω μόνο τα χείλη, το στόμα και λίγο από το μέρος του προσώπου γύρω από αυτό. Τα χείλη της κινούνται. Η γυναίκα μου μιλάει. Ακατάπαυστα. Μου χαμογελάει. Βλέπω τη γλώσσα της. Υγραίνει κάποιες φορές τα χείλη όταν, φαντάζομαι, έχουν ξηραθεί. Προσπαθώ να δω λίγο πιο μακρυά, πιο πέρα, κάτι παραπάνω. Αλλά δεν τα καταφέρνω. Το βλέμμα μου είναι καρφωμένο σε αυτά τα γυναικεία χείλη. Νιώθω όμως ότι μας περιβάλλει ένα λαμπερό φως. Νιώθω ευτυχισμένος. Αναρωτιέμαι αν αυτή είναι η πρώτη μου ανάμνηση.

Καταφύγιο

Βερολίνο, έτος 2045. Ο Δρ. Φάουστ ξυπνάει σε μια τεράστια αίθουσα-καταφύγιο. Δίπλα του εκατοντάδες συμπολίτες του. Ξυπνάνε και αυτοί από τις φωνές στα μεγάφωνα, που καθοδηγούν τον κόσμο στο τι πρέπει να κάνουν. 

Ο Φάουστ προετοιμάζεται για την καθημερινή του ρουτίνα. Φοράει μια ειδική στολή για να ανέβει από το Υπόγειο Καταφύγιο στον Πάνω Κόσμο. Καθήκον του είναι να αναζητήσει στοιχεία για την έρευνά του πάνω στον ιό, που έσπειρε τον θάνατο σε εκατομμύρια συνανθρώπους του πριν τριάντα χρόνια περίπου.

Παίρνει μαζί του όλα τα απαραίτητα εργαλεία του, μπαίνει στο ασανσέρ που θα τον ανεβάσει στο Επίπεδο Μηδέν, που είναι ο Πάνω Κόσμος.

Πόλη

Περπατάει στους άδειους από ζωή δρόμους. Στα ερείπια που παλιά ήταν η πόλη του. Βλέπει μια κατσαρίδα. Τη συλλέγει για την έρευνά του. Θέλει να βγάλει τη στολή να περπατήσει γυμνός, να νιώσει τον αέρα σε ολόκληρο το σώμα του. Αλλά ξέρει ότι αυτό θα ήταν θανατηφόρο.

Αιωρούμενες μορφές, μ'αγγίζετε και πάλι,
Ίσκιοι αγαπημένοι στη μνήμη μετοικούν
Σίγασαν οι φωνές! Σαν πρώτα δεν ηχούν.
Μια παλιά με ζώνει, λησμονημένη νοσταλγία
Για των πνευμάτων τη χώρα τη σιωπηλή
Ό,τι εχάθη έρχεται σαν τωρινή αλήθεια.

Θέατρο

Ο Φάουστ εισέρχεται σε ένα διαλυμένο θέατρο. Από το φουαγιέ στην Κεντρική Αίθουσα. Περπατάει στο διάδρομο. Οι περισσότερες θέσεις έχουν καταστραφεί. Η υψηλή οροφή του θεάτρου έχει σχεδόν καταρρεύσει.

Θυμάται τους γονείς του, που τον είχανε φέρει όταν ήταν μικρός να δει μια παράσταση. Το θέατρο ήταν πολυτελές και γεμάτο κόσμο. Ο μικρός Φάουστ απομακρύνεται από τους γονείς του χωρίς αυτοί να τον καταλάβουν μιας και είναι απασχολημένοι μιλώντας με άλλους θεατές, και πηγαίνει προς τα παρασκήνια.

Την ίδια διαδρομή ακολουθεί και ο μεγάλος πλέον Φάουστ στο ερειπωμένο θέατρο. Στο μυαλό του έρχονται σκόρπιες κουβέντες από τον διευθυντή του θεάτρου, τον συγγραφέα και τους ηθοποιούς, που είχε ακούσει όταν τριγυρνούσε μικρός στα παρασκήνια του θεάτρου.

Ότι λάμπει είναι πρόσκαιρο και χάνεται το νήμα.
Μόνο το γνήσιο γίνεται των απογόνων κτήμα.

Τον ποιητικό σου οίστρο να υφαίνεις
Σαν περιπέτεια ερωτική,
Που τυχαία τη συναντάς, την ψηλαφείς και μένεις
Ώσπου στα πλοκάμια της βρίσκεσαι τυλιγμένος

Μπείτε βαθιά μες στης ζωής τα μυστικά!
Που άπαντες τα ζουν, μα λίγοι τα γνωρίζουν

Πολύχρωμες εικόνες μ'ελάχιστη σαφήνεια,

Ο καθείς θα βρει τι κρύβει στην καρδιά μεγάλο

Στήστε, λοιπόν, επάνω στη σκηνή
Με σπουδή, αλλά και ακριβές αλφάδι
Ολόκληρη τη θεία οικοδομή
Από τη γη σε ουρανό και Άδη

Ο μικρός Φάουστ τρυπώνει στο καμαρίνι του πρωταγωνιστή. Τον πιάνει φόβος μήπως τον ανακαλύψουν γιατί δεν είχε άδεια να μπει. Ο Φάουστ σε μεγαλύτερη ηλικία εισέρχεται και αυτός στο κατεστραμμένο πλέον καμαρίνι. Ο μικρός Φάουστ ακούει ξαφνικά έναν έντονο θόρυβο και εμφανίζεται μπροστά του ένα Τέρας, ένας μεταμφιεσμένος ηθοποιός, αλλά είναι αρκετό να τρομοκρατηθεί ο μικρός. Ο μεγαλύτερος Φάουστ θυμάται το συναίσθημα του τρόμου εκείνης της νύχτας. Κοιτάζει στον σπασμένο καθρέφτη και πίσω από τον καθρέπτη νομίζει ότι βλέπει μια διαβολική μορφή. Τρομοκρατημένος φεύγει τρέχοντας από τα παρασκήνια του θεάτρου. Ταυτόχρονα και ο μικρός Φάουστ τρέχει στους άγνωστους λαβυρινθώδεις διαδρόμους του θεάτρου.

Στο πρώτο επεισόδιο της εκπομπής Soundtrac-es χρησιμοποιήθηκαν αποσπάσματα από την "Αφιέρωση" και το "Προοίμιο στο Θέατρο" από το ίδιο κείμενο του Γκαίτε σε μετάφραση του Πέτρου Μάρκαρη (σε πλάγια γραμματοσειρά).

PS1: Για την ολοκλήρωση του "πόστερ" της συγκεκριμένης σειράς εκπομπών, σημαντική είναι η βοήθεια του S/Tools.
PS2: Η συμβολή του φίλου Γιώργου στη μουσική κατεύθυνση του πρώτου επεισοδίου ήταν εξίσου σημαντική.

Σχόλια